Ervaringen

In dit onderdeel van de website zullen in de toekomst ontvangen reacties over allerlei zaken die er in onze actieve vereniging zijn worden weergegeven. Reacties kunnen worden gestuurd naar het dagelijks bestuur.

 

Evenement: Boerendart Zundert 2015 (Jan Koetsenruijter)

Op zondag 5 juli 2015 mocht ik als eerste hulpverlener gaan helpen bij Boerendart van de Veldstraat uit Zundert. Op zich natuurlijk al heel leuk, want iets wat de Veldstraat organiseert is op al gezellig met Disco Cheers. Iedereen zal denken, daar gebeurd toch niets en heb je niets te doen. Dan heb je het echt mis, want ik mocht ongeveer elf slachtoffers helpen. Fantastisch toch, want dan ben je zeker nuttig geweest. Het waren allemaal licht gewonden, want ik zou niet graag iemand moeten helpen, die lek wordt geprikt door een riek.

De verwondingen bestonden uit sneetjes in de vingers, het verwijderen van splinters, last van insecten beten en zelfs iemand die onder uit ging. Kortom niet spectaculair maar wel nuttig.

Ik wil dan ook iedere eerste hulpverlener aanraden om zich aan te melden voor het helpen bij evenementen. Je bent dicht bij het evenement en men ziet je graag komen. Tevens word je goed verzorgd door de organisatie.

Op naar de volgende Boerendart in 2016.

Jan.

Evenement: Kennedymars Rijsbergen 2015 (Jan Koetsenruijter)

Mijn eerste ervaring als “nachtelijke” Eerste Hulpverlener.

Vanuit Rijsbergen kwam het verzoek voor EHBO bij de Kennedymars. Deze begint op vrijdag 19 juni om 22.00 uur. Och een nachtje is mij natuurlijk niet vreemd en gaf mij op. Wel kon ik niet direct om 22.00 uur ingezet worden, want ik had daarvoor een heerlijke barbecue. Ik was bang dat het dan wel een zware nacht zou worden, maar dat viel mee.

De enkele dagen voor dit gebeuren kreeg ik al een beetje gezonde stress. Wat te doen met die grote open wonden, die we op de cursus wandelletsels hadden gezien? Hoe zal het afplakken gaan verlopen, zonder een instructeur die mee kijkt? Zo nog wat enkele vragen over de behandelingen die ik de revue liet passeren.

Aangekomen bij de Harmoniezaal zag ik al snel onze eerste hulpverleners, want zij zaten hoog en droog op het podium. Ik dacht dat ga ik niet de hele nacht doen, lekker gewoon bij de andere mensen die daar druk in de weer zijn.
Mij eerst laten informeren wat er allemaal is en waar het allemaal staat. Perfect voor elkaar was mijn gedachte. Alle materialen voor blaren behandeling zaten bij elkaar keurig in doosjes verpakt. Daar zal het niet meer aan liggen, dacht ik.

Het kon gaan beginnen, want we zijn er klaar voor en een grote tafel was ingericht als behandel tafel, zelfs met kussentjes.

In afwachting wat komen ging, een gesprek gehad met de voorzitter van de Kennedymars. Gesproken over de afspraken die wij als verenigingen hadden gemaakt en hij was daar blij mee.

Hoe ging het nu verder. Men moest eerst een ronde lopen van 20 kilometer en kwamen dan weer terug op dit startpunt. De eerste kleine blaar was een feit. Gemakkelijk, even lek prikken, ontsmetten en met hydro er overheen vervolgens afplakken. De man succes gewenst voor de tweede ronde van 20 kilometer en hij moest mij maar vertellen of het goed was gegaan. En ja hoor na later bleek een tevreden klant.

De verzorging voor ons was daar uitstekend tot zelfs een warme hap. Geweldig. De vrijwilligers, daar dan ook maar een beetje mee geholpen. Ook voldoende tijd gevonden om mijn krant van vrijdag uit te lezen en nog diverse bladen.

Vervolgens liepen de mensen weer binnen na het tweede rondje. Je zag de beroeps lopers zelf hun voeten behandelen, schoenen en sokken verwisselen. Ik dacht, hier moeten we nu niet veel doen, maar daar kwam toch iemand langs om een blaar te behandelen. Ook had iemand last van twee blaren, dus het geleerde in praktijk brengen. Dit was een hele uitdaging maar ook een geruststelling dat je weet wat je moet doen.
Fijn dat al het materiaal zeer overzichtelijk voorhanden was.

Na enkele mensen geholpen te hebben verlieten ze weer deze post om aan de 40 kilometer te beginnen. Enkele afvallers waren er ook te constateren.

Hierna werd het weer even rustig, totdat de mensen voor de 40 kilometer om zes uur zich kwamen aanmelden. Dit bracht weer leven in de zaal.

Uiteindelijk werd het acht uur en werden we afgelost.

Tussen door nog een kleine sensatie, namelijk een inbraak bij de Plus. Er was daar een ruit ingeslagen, maar door het alarm en de aanwezige mensen is men niet binnen geweest.

Kortom het was een leuke en leerzame hulpverlening en fijn dat je als Eerste hulpverlener dan goed geschoold bent. Meer leden zouden zo’n ervaring mee moeten maken. Geweldig.

Jan.

Evenement: Tentfeest KPJ Rijsbergen 2013 (Ruud Verheijen)

Hoi Mientje,

Afgelopen zaterdag heb ik voor de eerste keer als ehbo-er meegeholpen bij een evenement.
Ik vond het leuk om te doen en zal me ook aanmelden voor een volgend evenement.
Bijgevoegd vind je een foto van het team van afgelopen zaterdag.

We waren een goed team.
Groeten, Ruud

Ervaringsverhalen – bron: EHBO lid: Renée Ketting

Tijdens de vakantie 2016
Beste webmaster,
Tegen de avond heb ik Nieuwsbrief 7 ontvangen, en ik zie dat jullie mijn inzending hebben geplaatst over dr. Heimlich, die ik op 27 mei op de BBC-website vond.
Ik ben momenteel in een hotel in de Franse Elzas, ten zuiden van Straatsburg, waar we 2 avonden geleden zijn aangekomen.
En je zult het geloven of niet:
Tijdens het diner die eerste avond zat er achter mij een Frans gezin aan tafel met een meneer die al zeer op leeftijd was, ik schatte hem ver in de tachtig. Op enig moment hoorde ik rare geluiden achter me, en toen ik me omdraaide zag ik de familie in paniek, want de oude meneer was zeer benauwd.
Inmiddels waren zijn kleindochter en zijn zoon al in tranen naar buiten gelopen.
In een paar seconden overwoog ik hoe te handelen in een andere taal.
Had meneer een aanval van astma, hartklachten? Hij kon alleen gebaren, van zijn vrouw begreep ik met handen en voeten dat het niet zijn hart was e.d maar dat hij zich verslikt had.
Na 2 stoten op de rug ben ik daarmee gestopt, want ik was bang om die fragiele meneer bont en blauw te slaan.
Wijnglazen opzij, ruimte gemaakt, hij zat erg ongelukkig tussen tafel en muur, en 2 maal de Heimlich-manoeuvre gedaan.
Er vloog geen etensrest over tafel, zoals je je het voorstelt, maar meneer’s blokkade was opgelost en hij was zichtbaar opgelucht.
De familie heeft me zeer bedankt, even gesproken over al die EHBO-herhalingslessen van de afgelopen jaren, en dat was het dan.
En daarna ging een ieder weer aan tafel, en aten we verder….alsof er niks gebeurd was.
Rare gewaarwording.

Groet, Renée Ketting

Dag buuf, je was een topvrouw……. (05-12-2014)
Donderdagochtend, vroeg uit te veren op mijn vrije dag omdat ik vandaag een dagcursus voor Vaarbewijs 2 ga volgen, de cursus start om 09.00 uur in H. waar de cursus gehouden wordt. Om 07.00 uur gaat de wekker, snel douchen en aankleden, tijdens het aankleden in mijn slaapkamer trilt mijn telefoon, ‘wie heeft mij zo vroeg nodig?’ denk ik nog, totdat ik kijk. HartslagNu OPROEP! staat er in het scherm lees ik terwijl ik net een onderbroek en sokken aan heb, dus snel een broek en een shirt aan, ren de trap af, eerste beste paar schoeisel trek ik aan en ik ren de poort uit, linksaf de steeg in en ren naar het genoemde adres toe, nog geen 10 huizen verderop.Lees verder….

Het zal een bijzondere ontmoeting zijn ….. (30-01-2015)
Op een zaterdagmorgen zaten mijn vrouw en ik samen te ontbijten. We hadden uitgeslapen en waren lekker rustig een broodje aan het eten. Ik had mijn telefoon in de zak en voelde een trilsignaal. Ik schonk er geen aandacht aan want de telefoon trilt regelmatig. Vrij kort daarna ging de ambulance met loeiende sirenes bij ons door de rotonde. Op dat moment voelde ik opnieuw de telefoon trillen. Lees verder…

En dan heb je je kennis toegepast in de praktijk

Contactpersoon voor EHBO-ers en Reanimatie opgeleiden

EHBO-ers zijn opgeleid om mensen te helpen die gewond zijn geraakt.
Of om mensen te helpen die onwel worden, om wat voor reden dan ook.
EHBO-vereniging Zundert is trots op het niveau van haar leden.

Toch kan het een ingrijpende ervaring zijn als je iemand hebt geholpen.
Zeker als het een ernstige verwonding is geweest.
Of wanneer het zelfs levensbedreigend was, zoals bij een reanimatie.
Je blijft vaak zelf met allerlei vragen zitten.
Heb ik het wel goed gedaan …..?
Had ik niet beter …..?
Hoe gaat het nu met het slachtoffer …..?
Vragen waarop je niet meteen antwoord krijgt, maar die je wel wil hebben.

Het helpt als je er met iemand over praat. Iemand uit je eigen omgeving, die goed kan luisteren, of een andere hulpverlener.

Binnen het bestuur ben ik aangewezen om een luisterend oor te zijn, en dat doe ik graag.
Dus heb je iemand geholpen en blijf je met vragen zitten, bel mij dan gerust!